Βερολίνο αγάπη μου …

Το πρώτο Berlin της Ζωής μου ακόμη βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο ... και πραγματικό το επισκέφτηκα πριν κάποια χρόνια. Ήταν το πρώτο ταξίδι μου στο εξωτερικό και μέχρι σήμερα παραμένει και το μοναδικό

Θυμάμαι τότε, ψάχνοντας για να βρω το τι έπαιζε στη Βερολινέζικη πειραματική σκηνή είχα εντοπίσει το echtzeit musik. Ένας ιστότοπος που λειτουργεί ως ατζέντα εκδηλώσεων για όλα τα live που λαμβάνουν χώρα σε ένα ευρύ δίκτυο από ανοιχτούς χώρους και καταλήψεις που είχαν αναδυθεί, μετά την πτώση του τοίχους, στο ανατολικό Βερολίνο και που μουσικά προέρχονται μέσα από τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, την punk την New Music και τον κοινωνικό πειραματισμό. Πράγματι  τότε το echtzeit musik ήταν ένας καλός οδηγός για εκεί και σας τον συνιστώ ανεπιφύλακτα αν θα βρεθείτε στο Βερολίνο και δεν θα θέλετε απλά να περνάτε την ώρα σας χαζεύοντας στα μουσεία ή κάνοντας βόλτες στην Potsdamer platz, να τρώτε βούρστ και να φαντασιώνεστε ότι κάπως έτσι θα μοιάζει και η Νέα Υόρκη. Τι πιο Ελληνικό! 

Επιστρέφω στο echtzeit musik.

To 2011 κυκλοφόρησε από την Wolke Verlag το βιβλίο Echtzeitmusic Berlin: Selbstbestimmung Einer Szene/Self-defining A Scene (Berlin 1995 - 2010), επιμέλια: Burkhard Beins, Christian Kesten, Gisela Nauck και Andrea Neumann, περιλαμβάνοντας άρθρα (στα Γερμανικά και στα Αγγλικά) σχετικά με την σκηνή που αναπτύχθηκε εκεί την περίοδο 1995 έως και 2010, καθώς και προσωπικές απόψεις ανθρώπων, όπως οι Rhodri Davies, Lucio Capece, Ekkehard Ehlers, Ignaz Schick κ.α., που είχαν εμπλακεί στην μουσική τοπική σκηνή. Μετά από την έκδοση του βιβλίου ακολούθησε, από την mikroton rec, η ομώνυμη συλλογή (3 CD σε ECOPACK θήκη)ως συνοδευτικό υλικό, περιλαμβάνοντας ηχογραφήσεις από τους πρωταγωνιστές της σκηνής όπως τους Chris Heenan, Michael Vorfeld, Annette Krebs κ.α.

Αξίζει τον κόπο ...!

¨